Patty Cake Song

"Dit lied gaat over ons", zei mijn lief.

I'll think of you as I go So when I leave you're not alone And no matter where we are We will never be that far Cause I will think of you as I go I'll think of you (I'll think of you) As I dream (as I dream) So when it's dark (so when its dark) You'll be with me (you'll be with me) And no matter where we are We can look up to the stars And I' will think of you as I dream Oh it's a long and winding road But you don't have to walk alone Cause no matter where we are I will keep you in my heart And I will think of you as I go I'll think of you (I'll think of you) When I'm down (when I'm down) When my heart (when my heart) Is on the ground (is on the ground) And I will never lose my way (never lose my way) Even when the skies are grey Cause I will think of you when I'm down Oh it's a long and winding road But you don't have to walk alone Cause no matter where we are I will keep you in my heart And I will think of you as I go Oh it's a long and winding road But you don't have to walk alone Cause no matter where we are I will keep you in my heart And I will think of you Yes I will think of you Oh I will think of you as I go

Van leuk naar verliefd naar liefde

Na onze eerste ontmoeting volgden er meer. En als we elkaar niet konden zien, spraken we elkaar via de chat of telefoon. Elke dag. Al heel snel ging het niet meer over koetjes en kalfjes maar bespraken we alles, maar dan ook ALLES met elkaar. We leerden elkaar steeds beter kennen en gingen elkaar steeds leuker vinden. Dat werd gevaarlijk! Daarom spraken we af: 1. we moeten ervoor zorgen dat we niet verliefd worden op elkaar en 2. we zijn beiden niet van plan te scheiden. Nou, dat tweede staat nog steeds maar dat eerste is niet gelukt. We werden verliefd op elkaar, en hoe! Tot over onze oren! En die verliefdheid veranderde langzaam maar zeker in liefde. Zo sterk zelfs, dat we voor een relatie met elkaar waren gegaan als we beiden niet gebonden waren. We hebben het geprobeerd hoor, om die verliefdheid tegen te houden. Peter zijn tactiek was om ook met andere vrouwen te blijven daten zodat hij niet zo gefocussed zou zijn op mij. En ik volgde zijn voorbeeld, ik ging andere mannen zien. Maar dit werkte alleen maar averechts want we begonnen beiden gevoelens van jaloezie te ontwikkelen als de ander een date had met iemand anders. Daardoor bemerkten we juist hoeveel we om elkaar gingen geven. Na heel veel verwikkelingen en toestanden waarbij mijn emoties soms tot het uiterste op de proef werden gesteld, besloten we, na een nogal hectisch weekend, op 5 oktober 2014 dat we alleen nog maar voor elkaar wilden gaan. Nou ja, naast onze huwelijken dan. Want we houden ons nog steeds aan afspraak 2 (we zijn beiden niet van plan te scheiden).  En niet lang daarna besloten we ons ook maar uit te schrijven van de datingsite waar we elkaar hebben leren kennen. En sindsdien genieten we van de rust waarin we terecht zijn gekomen en vooral van elkaar! Waarbij 2 kernwoorden een hele sterke basis vormen voor onze liefde: 100% openheid en eerlijkheid.

Hoe het begon

Vandaag begin ik een weblog. Gewoon, omdat ik mijn verhaal wil vertellen. En hoop op reacties. Ik heb een minnaar. Inderdaad. Ik ben getrouwd en heb 3 kinderen. Als je me 2 jaar geleden had gezegd dat ik daarnaast ooit nog eens een minnaar zou hebben, zou ik je hebben uitgelachen. Ik??? Daar ben ik veel te degelijk voor! Niet dus. Het is zo makkelijk en verleidelijk om te zeggen: het is me overkomen. Maar dat is niet zo. Het gebeurde en ik heb het niet tegen gehouden.

Vorig jaar meldde ik me aan bij een chatsite. Gewoon, om te kletsen met mensen. Zowel met mannen als met vrouwen, dat leek me wel gezellig. Maar later bleek dat deze chatsite gelinked is aan een datingsite. Op een rustig moment ben ik dat eens gaan bekijken en inderdaad, daar stond ik met profiel en al op een datingsite. En een inbox vol berichtjes! Al die berichtjes heb ik 1 voor 1 beantwoord. De meeste met "geen interesse" trouwens. Een paar mannen (er hadden geen vrouwen gereageerd) heb ik een berichtje terug gestuurd. Waaronder Peter. Peter bleek een leuke kletser. In ons eerste gesprekje vertelde hij dat hij getrouwd is, 3 kinderen heeft en al 15 jaar "zo vreemd gaat als de pest". "Pfff, ik ben echt je volgende niet", dacht ik. Ons tweede gesprek was van een heel andere orde! Dat gesprek duurde 4 uur en een kwartier maar liefst en ging over behoorlijk serieuze onderwerpen. "Goh, er zit ook een andere kant aan die man!" dacht ik. Vanaf dat gesprek hadden we een enorme wederzijdse KLIK. We kletsten vaker. Soms lang, soms kort. Soms serieus, soms minder serieus. Maar het was altijd leuk en voelde altijd goed. En we werden nieuwsgierig naar elkaar. Hoe zal hij in het echt zijn? Zal hij dan net zo leuk zijn? Na verloop van tijd besloten we elkaar te ontmoeten. En wat er daarna gebeurde, is ongelofelijk. Ik typeer het als volgt: hij pakte mijn hand en we sprongen in het diepe. Gelukkig kon hij reddingzwemmen!