Ik trek dit niet!!

Die nacht sliep ik slecht. Heeeel slecht. Zo slecht, dat mijn man de volgende dag vroeg of ik ziek was of zo. Ik voelde me beroerd, maar dat had absoluut geen fysieke oorzaak. Ik kan me niet goed meer herinneren hoe ik die volgende dag ben doorgekomen. Ik zat ongetwijfeld continu met mijn gedachten bij Peter. Maakte me allerlei voorstellingen van wat hij aan het doen was. Voelde wat ik nog veel vaker zou gaan voelen: een knoop in mijn maag, een bonkend hart, een dichtgeknepen keel en tranen die heel hoog zaten. We hebben die dag in eerste instantie nog een tijdje zitten chatten. Maar net als de avond ervoor nam ik afstand. Dat is hoe ik reageer op pijn: ik trek me terug en wil het liefst alleen met mezelf zijn. Ook toen Peter later die dag weer een poging deed met mij te chatten. Hij vertelde dat hij uit het werk naar T. was gegaan en begon er toen over dat hij en zijn vrouw ’s avonds naar hun beider ouders waren geweest om ze nog even te spreken voor ze over 2 dagen op vakantie zouden gaan. Het duizelde me een beetje. ’s Morgens en ’s middags chatten met mij (tijdens werktijd!), vanuit het werk een seksdate met een ander, daarna naar huis en het gewone leven weer oppakken alsof er niets gebeurd is… hoe krijg je het in vredesnaam voor elkaar zo snel en gemakkelijk te switchen!! Ik voelde wat ik nog veel vaker zou gaan voelen en zelfs tot op de dag van vandaag nog wel eens voel: ik trek dit niet. Ik moet hiermee stoppen. Ik moet met Peter stoppen!!
Uiteindelijk kwam het ’s avonds laat toch nog tot een gesprek. Peter wilde weten wat de middag met me had gedaan. En ik vertelde dat het me onzeker had gemaakt en in de war. Dat ik het gevoel kreeg dat ik de boel niet meer onder controle had. “Ik dacht dat ik wist wat ik wilde maar nu weet ik het niet meer. Wil ik dit wel? Is het het waard? Mijn leven was saai maar overzichtelijk. Nu niet meer.” Ik merkte wel dat Peter enthousiast was over zijn date en er graag over wilde vertellen, maar ik wilde het niet weten. Ik wilde het GEWOON NIET WETEN! Dus we kletsten over andere dingen. En dat leidde wat af. Maar de volgende dag begon Peter er toch weer over. Hij begon toch zomaar te vertellen wat hij had beleefd met T. “Gisteren weer iets nieuws beleefd. Ben gepijpt met een mond vol koud water. Super geil.” En: “Ben gisteren 2 keer klaargepijpt.” En.. pang! daar was onmiddellijk dat rotgevoel weer. Ik geneerde me enorm, vond het echt ontzettend onvolwassen van mezelf, maar ik had er geen controle over. Integendeel, mijn gevoel nam alle controle over míj over, leek het wel! Peter verzekerde me hoe gek hij op me was, en zei dat hij bang was dat hij me kwijt zou raken omdat ik dit niet zou kunnen handelen, en hoe erg hij me zou gaan missen tijdens zijn vakantie. Maar ik geloofde hem niet echt, dacht dat hij dat alleen maar zei om me wat op te beuren. En toen hij zei: “Ik hou van je” kon ík die woorden echt niet uit mijn vingers krijgen.

De waarheid gebiedt mij te vertellen dat Peter pas inhoudelijk over zijn date met T. begon te vertellen nadat ik (ik geloof nogal enthousiast) had verteld over mijn eerste date met een ander. Ik had namelijk een date gepland met H. de dag nadat Peter een date met T. had gehad. Maar daarover, en over wat dat met Peter deed, vertel ik in mijn volgende post.