Als je aan Peter vraagt: wat vind je onze meest bijzondere
date tot nu toe? dan is steevast zijn antwoord: de 2e (de date die
ik in mijn vorige post heb beschreven). Ik zelf ga voor onze 5e
date.
Peter had al diverse keren laten blijken dat hij mij wel heel erg leuk vond. Ik begon hem ook steeds leuker te vinden. En ik begon hem meer en meer te vertrouwen en stukje bij beetje vertelde ik hem, voornamelijk tijdens onze chats, wat me allemaal dwars zat. We spraken, de 2 weken voorafgaande aan deze date, vooral over de problemen in mijn huwelijk, hoe scheef mijn relatie met mijn man is en hoe dat is ontstaan. En over mijn moeizame seksuele relatie met mijn man. Toen werd het 16 juli 2014. Peter pikte mij ergens op met de auto en we reden zomaar wat rond. Het was prachtig, zonnig weer. We kwamen langs een maisveldje, we keken elkaar aan en wisten: dit is een ideale plek! Mooi afgelegen, en midden in het maisveld zou niemand ons kunnen zien en zouden we ook niet bang hoeven te zijn voor toevallige voorbijgangers. Dus daar werd het picknickkleedje uitgespreid en konden we heerlijk beschut, met het stralende zonnetje op onze blote lijven, liggen vrijen. We namen alle tijd voor elkaar en genoten vooral van elkaar! En Peter bracht mij tot een heerlijk hoogtepunt. Daarna kwam hij in me en lagen we lekker stevig te neuken. Maar opeens stopte Peter, keek me aan en hij stelde me een vraag naar aanleiding van onze persoonlijke chatgesprekken van de afgelopen weken. Ik weet echt niet meer wat hij me vroeg, maar de vraag kwam zó bij me binnen, dat ik het vreselijk op een janken zette! Peter ging er op door en we praatten een tijdje. Onze lijven in elkaar verstrengeld, onze hoofden dicht bij elkaar, zachtjes fluisterend. Het was een heel intiem moment. Weer vertrouwde ik hem een stukje van mijn verhaal toe. Ik stelde me open voor hem. Ik voelde me vreselijk verdrietig. En Peter droogde mijn tranen die maar uit mijn ogen bleven komen en troostte me. Net zo lang tot ik aangaf dat ik er niet meer verder over wilde praten. Peter respecteerde dat uiteraard. En… ging door met neuken! Daar stond mijn hoofd toen echt niet meer naar! Ik dacht: daar heb ik nu echt geen zin meer in, dat kan ik nu niet meer. Maar, ik weet niet hoe het kwam, ik raakte toch weer opgewonden en Peter bracht mij nog een keer tot een hoogtepunt! En na dit tweede orgasme gebeurde er iets bizars: er flitste heel even door me heen: “Nu wil ik dood!”.
Peter had al diverse keren laten blijken dat hij mij wel heel erg leuk vond. Ik begon hem ook steeds leuker te vinden. En ik begon hem meer en meer te vertrouwen en stukje bij beetje vertelde ik hem, voornamelijk tijdens onze chats, wat me allemaal dwars zat. We spraken, de 2 weken voorafgaande aan deze date, vooral over de problemen in mijn huwelijk, hoe scheef mijn relatie met mijn man is en hoe dat is ontstaan. En over mijn moeizame seksuele relatie met mijn man. Toen werd het 16 juli 2014. Peter pikte mij ergens op met de auto en we reden zomaar wat rond. Het was prachtig, zonnig weer. We kwamen langs een maisveldje, we keken elkaar aan en wisten: dit is een ideale plek! Mooi afgelegen, en midden in het maisveld zou niemand ons kunnen zien en zouden we ook niet bang hoeven te zijn voor toevallige voorbijgangers. Dus daar werd het picknickkleedje uitgespreid en konden we heerlijk beschut, met het stralende zonnetje op onze blote lijven, liggen vrijen. We namen alle tijd voor elkaar en genoten vooral van elkaar! En Peter bracht mij tot een heerlijk hoogtepunt. Daarna kwam hij in me en lagen we lekker stevig te neuken. Maar opeens stopte Peter, keek me aan en hij stelde me een vraag naar aanleiding van onze persoonlijke chatgesprekken van de afgelopen weken. Ik weet echt niet meer wat hij me vroeg, maar de vraag kwam zó bij me binnen, dat ik het vreselijk op een janken zette! Peter ging er op door en we praatten een tijdje. Onze lijven in elkaar verstrengeld, onze hoofden dicht bij elkaar, zachtjes fluisterend. Het was een heel intiem moment. Weer vertrouwde ik hem een stukje van mijn verhaal toe. Ik stelde me open voor hem. Ik voelde me vreselijk verdrietig. En Peter droogde mijn tranen die maar uit mijn ogen bleven komen en troostte me. Net zo lang tot ik aangaf dat ik er niet meer verder over wilde praten. Peter respecteerde dat uiteraard. En… ging door met neuken! Daar stond mijn hoofd toen echt niet meer naar! Ik dacht: daar heb ik nu echt geen zin meer in, dat kan ik nu niet meer. Maar, ik weet niet hoe het kwam, ik raakte toch weer opgewonden en Peter bracht mij nog een keer tot een hoogtepunt! En na dit tweede orgasme gebeurde er iets bizars: er flitste heel even door me heen: “Nu wil ik dood!”.
Ik heb
daar veel over nagedacht en het hier ook met Peter over gehad. Waar kwam die
gedachte vandaan? Ik denk dat het moment dat we zojuist beleefd hadden zó mooi,
zó bijzonder was, dat het even voelde alsof alles wat daarna zou komen er niet
meer toe deed. Niet meer de moeite waard was om voor te leven. De gedachte was
ook meteen weer weg, hoor, ik was absoluut niet suïcidaal of zo. Maar hij was
er en dat was misschien wel heel veelzeggend…
Peter en ik noemen deze date de date van hoogtepunt – dieptepunt –
hoogtepunt. Ik vind het heel bijzonder dat gevoelens die ogenschijnlijk niets
met elkaar te maken lijken te hebben (seksuele lust versus emotionele pijn) zo
dicht bij elkaar kunnen komen en zo’n uitwerking kunnen hebben. En wat fijn dat
je dat dan kunt delen met iemand! Ik denk dat na deze date het “houden van” bij
mij is begonnen…
1 opmerking:
Dat heb je mooi verwoord meid! Zelfs ik moest even slikken toen het hele verhaal weer boven kwam. Heel bijzonder om samen mee te maken. Het begin van een heel heftige periode...... Liefs Peter.
Een reactie posten