vrijdag 18 maart 2016

Mijn date met R.

De volgende dag, vrijdag, had ik mijn date met R. gepland. Met R. had ik al heel lang contact via de datingsite, maar door omstandigheden was het nog nooit tot een ontmoeting gekomen. R. was altijd erg gezellig om mee te kletsen (het hoefde bij hem niet alleen maar over seks te gaan, sterker nog, het duurde nogal even voor ons gesprek ook maar een beetje die kant op ging) en... hij zag er op de foto's super leuk uit! Een stoere vent met een mooi figuur, een mooie kop en lang haar; R. is zo'n man die lang haar heel goed kan hebben! Ik had me al lange tijd verheugd op een date met hem en nu was het dan eindelijk zo ver!
Na ons "geschil" de vorige dag hadden Peter en ik nog de hele avond zitten kletsen (tot na 1 uur 's nachts!), net zolang tot alles uitgepraat was en alles weer helemaal goed voelde. Op de dag van mijn date met R. zocht Peter 's morgens direct weer contact met me. Ik kletste even met hem maar besloot toen mijn aandacht op R. te richten, anders zou Peter veel te veel "in mijn hoofd" gaan zitten. Ik dacht dat Peter dat wel begreep. Ik had een werkelijk heerlijke date met R; een paar uur hadden we het heeel gezellig met elkaar. Maar toen ik daarna, uiterst opgewekt, weer contact zocht met Peter, viel het me nogal rauw op mijn dak dat hij helemaal in mineur was. Zijn dag was verre van vlekkeloos verlopen! Hij had zich eerst vreselijk genegeerd gevoeld door mij en liep daarna ook nog eens tegen een zakelijk akkefietje op welke niet zo één, twee, drie te verhelpen viel. Hij voelde zich intussen zo vervelend, dat hij niet eens echt zin had in zijn eigen date. Hij is wel gegaan en heeft het leuk gehad, maar hij bleef zich de hele verdere dag vervelend voelen; hij zat er echt even helemaal doorheen.
Ik was me van geen kwaad bewust geweest, maar toen Peter zei dat ik op z'n minst toch wel even had kunnen aangeven dat ik die ochtend even geen, of beperkt, contact met hem wilde en dat hij daar wel begrip voor zou hebben gehad, voelde ik me toch wel wat beschaamd. Communicatie, althans invoelen hoe mijn communicatie (of gebrek daaraan) bij een ander overkomt, is niet mijn sterkste punt...
Peter was de hele dag niet te genieten en zijn humeur werd pas weer een beetje "normaal" nadat hij zich even lekker had uitgeleefd op zijn motor (de teller had op een gegeven moment 210 aangegeven!). Hij was zelfs nog even stiekem bij mij door de straat gereden...
's Avonds hebben we het weer bijgelegd en elkaar verteld hoe onze dates waren verlopen. En gezellig zitten kletsen tot, jawel, dit keer zelfs na 2 uur 's nachts.
En zo eindigde een voor ons qua daten en bijkomende emoties turbulente week! Op naar rustiger vaarwater, hoopten wij. Zou dat eindelijk eens lukken?
Nee dus...












Geen opmerkingen: