Peter had al een paar keer aangeboden te stoppen met daten van andere vrouwen. Zelfs om te stoppen met chat- en dating sites en verdere ontdekkingen alleen nog maar samen te doen. Ik had dat elke keer resoluut van de hand gewezen. Ik vond dat ik hem vrij moest laten, dat ik niet degene zou moeten zijn die hem het daten zou ontnemen. Ook al bood hij het zelf aan te stoppen, ik wist dat hij dat dan voor mij zou doen. En dat voelde niet goed. Hij was van meet af aan duidelijk geweest: naast mij wilde hij ook daten met andere vrouwen. Dat ik daar dan jaloers op reageerde, was mijn probleem. Zo zag ik het. "Jij bent mij te dierbaar om steeds te kwetsen", zei hij dan. "Jij bent mij te dierbaar om je niet vrij te laten", was mijn antwoord. Ik vertelde A. over mijn jaloezie. "Hij is bereid voor je te gaan, je hoeft er geen moeite mee te hebben", zei ze. Tja, mijn verstand wist dat wel, maar mijn gevoel wilde niet meewerken...
Met A. sprak ik ook heel voorzichtig over een trio. Ik wist dat Peter dit graag met A. en mij wilde maar ik was veel te bang dat mijn jaloezie mij te veel parten zou gaan spelen tijdens zo'n trio met Peter en een andere vrouw, ook als die andere vrouw A. zou zijn. Dus ik reageerde terughoudend. A. had sinds kort een man ontmoet die ook wel geinteresseerd was in een trio met 2 vrouwen. Ze polste mij voorzichtig, liet me een foto zien van deze M. Het leek een leuke man en ik hield een eventuele trio met M. en A. in mijn achterhoofd. Maar later kwam A. erop terug. Ze zei dat ze er toch wel moeite mee zou hebben om M. te zien met een andere vrouw. Ik begreep dat helemaal en we bliezen het idee af.
Toen werd het zaterdag. Peter had die dag weinig gelegenheid om te kletsen, zo af en toe spraken we elkaar even. Ook 's avonds was dat wat lastig. Gelukkig was A. online en kon ik lekker met haar kletsen. Tot ze opeens begon over een wel heeeel leuke man, E., 28 jaar, die op zoek was naar een trio met 2 oudere vrouwen. A. regelde dat E. en ik met elkaar in contact kwamen en ik ging behalve met A. ook met E. aan de klets. E. was inderdaad errug leuk om te zien en bovendien leuk om mee te kletsen. En ik nam zijn vraag om een trio in overweging. Ten eerste leek E. te lekker om aan mijn neus voorbij te laten gaan ("een snoepje", noemde ik hem). Ten tweede leek dit een leuke kans om eens iets van een trio en tevens iets met een vrouw uit te proberen. Ten derde, met die E. had ik helemaal niets, dus van jaloezie of andere negatieve gevoelens zou nauwelijks sprake kunnen zijn. Hooguit dat A. en E. zo in elkaar op zouden gaan dat ik me een beetje overbodig zou gaan voelen, maar so what, dat zou dan jammer zijn maar geen ramp. Na een avondje heen en weer kletsen, besloten we ervoor te gaan. Een datum voor mijn allereerste trio ooit werd (over een aantal weken) vastgesteld. Ik vond het spannend!!
Toen werd het zondag. Ik sprak Peter heel even, toen moest hij weer verder. Hij had een drukke dag; vanalles te doen. Dus kletste ik met A. Maar al vrij snel kwamen van beide kanten signalen dat er iets mis was. "Ik heb het gevoel dat mijn date met A. niet doorgaat donderdag. Pff waarom moeten mensen toch gevoelens hebben..." schreef Peter. En: "Ik heb woorden met Peter. Ik zeg hem niks meer en vertel hem ook niks meer" schreef A. Ik probeerde duidelijk te krijgen wat er aan de hand was, maar ik begreep in eerste instantie niet veel van wat me verteld werd. A. was opeens heel negatief over Peter. "Ik krijg een rare smaak in de mond van hem. Hij claimt op een speciale manier. Ik trek mijn handen van hem af" en tegelijkertijd: "Ik wil jou niet kwijt als vriendin." Langzaam maar zeker werd het me duidelijk dat Peter niet leuk had gereageerd op A. toen zij vertelde over de trio met E. Ze gaf onomwonden haar mening over Peter. Hij zou kinderachtig en jaloers zijn, stijfkoppig, gemeen en egoistisch. De hele ochtend bleef ze op die manier tegen me praten. Ik snapte er niks van. Wist niet goed hoe het gesprek tussen Peter en haar was verlopen, begreep alleen uit haar woorden dat Peter jaloers zou zijn op de geplande trio met E. Ik begreep die jaloezie wel maar vond deze niet reeel. Hij had zelf in het verleden toch ook dergelijke dingen gedaan? Hij wilde toch ook graag dat ik verder op ontdekking ging? Ik zag door de bomen het bos niet meer en A. haakte op al mijn gevoelens en twijfels, die ik uiteraard met haar deelde, in. Ze zei dat ze me de ogen wilde openen wat Peter betrof. Dat ik me niet moest laten claimen door hem. Dat hij me, mocht ik voor hem kiezen, vast wel zou gaan bedriegen met andere vrouwen want dat deed hij zijn vrouw immers ook al jaren! Dat ik sterk moest worden en niet continu naar zijn pijpen moest dansen. Zij deed dat ook niet, bij geen enkele man. Als ik niet zou oppassen, zou hij steeds een stapje verder gaan en zou ik uiteindelijk volledig in zijn macht komen. Ze kwam zo nuchter en overtuigend over, leek zo sterk in haar schoenen te staan, ik had daar bewondering voor. Hoe het haar in zo korte tijd gelukt is, weet ik nog steeds niet, maar zij maakte dat ik anders naar Peter ging kijken. Zou hij echt zo zijn, zoals zij hem omschreef? Zag ik niet wat haar scherpe blik wel zag? Als dat zo was, dan viel me dat echt heel erg tegen van Peter. Ik zei tegen haar: "Ik dacht echt dat ik een man had gevonden die echt om me geeft, maar als ik jou nou zo hoor weet ik het niet meer..." waarop ze antwoordde: "Je moet het zelf weten, ik zeg alleen: kijk uit." Ik besloot dat ik wat beter op mijn gevoel moest varen. Wat meer afstand moest nemen. En als het me teveel zou worden, zou ik gewoon een poosje "onderduiken". Ik probeerde Peter te bereiken maar dat lukte niet erg. Ik zag dat hij mijn berichtjes wel las, maar er niet op reageerde. Pas halverwege de middag kwamen er een paar berichtjes binnen: "Ik weet het allemaal niet meer. Kost wel erg veel energie allemaal. Moet ik er dan helemaal mee stoppen? Daar ben jij mij eigenlijk veel te dierbaar voor. Wil ik ook niet geloof ik." En later zei hij dat hij geen zin meer had in "dit gedoe" en dat hij het gevoel kreeg dat A. mij bij hem weg trok. Omdat ik zijn kant van het verhaal nog niet had gehoord, vroeg ik om opheldering, maar die kreeg ik nauwelijks. Peter reageerde steeds meer kortaf. Hij wenste me veel plezier met A. en E. En toen A. me op een gegeven moment vertelde dat Peter tegen haar had gezegd dat "hij wil stoppen met de dames uit onze woonplaats", vreesde ik dat het over en uit dreigde te gaan tussen Peter en mij. Dus toen hij mij berichtte: "Jannie, ik wil dit gedoe niet meer, ik wil rust in de tent", zei ik: "Zeg het maar..." in de veronderstelling dat hij de relatie wilde verbreken. Maar Peter deed dat niet. "Nee. Ben nu veel te emotioneel."
Ik begreep er niks van, temeer daar ik nog steeds niet wist wat er zich nu precies had afgespeeld tussen Peter en A. In een poging een beetje rust in mijn hoofd te creeren, besloot ik een rondje te gaan hardlopen. Vlak voordat ik ging, checkte ik nog 1x mijn foon om te kijken of Peter me nog iets gestuurd had. Nou, dat had hij!!!
"Heb even nagedacht. Dit wil ik niet meer. Voor mij zijn er twee opties: 1 doorgaan met elkaar maar dan ook voor elkaar kiezen naast ons huwelijk, dat betekent: beide niet meer daten, anders dan met elkaar en evt. met anderen erbij, 2 stoppen met elkaar en elkaar dus niet meer zien. Ik kan er niet meer tegen om dit soort aanvaringen en jaloezie te hebben. Had het nooit van mezelf gedacht maar ik ga dus claimen. Aan jou de keus. Ik ga voor optie 1. Jij?"
Ik schrok me wezenloos. Want ja, wat nu? Wat moest ik kiezen? Beide keuzes gingen namelijk totaal tegen mijn gevoel in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten