Vanaf het moment dat A. en ik contact met elkaar hadden, klikte het. We kletsten heel wat af en bleken ook heel wat raakvlakken te hebben. Zo was zij actief in dezelfde sportvereniging als waar mijn kinderen lid van waren en werkte zij in hetzelfde bedrijf als waar ik werkte (we waren elkaar nog nooit tegen gekomen!). Maar er waren meer overeenkomsten: ook haar huwelijk was, net als de mijne, niet echt goed meer te noemen (maar ook zij had er vrede mee dat ze -nog- niet gingen scheiden), ook zij had in het verleden verkeerde keuzes gemaakt en ook zij had zich in het verleden erg onzeker over zichzelf gevoeld. Zij had, net als ik inmiddels, naast haar huwelijk een vaste vriend die, net als Peter, niet wilde (kon) scheiden om met haar verder te gaan. A. had ook nog nooit iets met een vrouw gehad, had nog nooit een trio of iets dergelijks gedaan, maar was daar allemaal best wel nieuwsgierig naar. Kortom, we hadden genoeg stof tot praten. En dat deden we! Heel veel over koetjes en kalfjes, maar ook wel over dingen waar we tegenaan liepen in dit vreemdgangerswereldje. Vrijwel direct wisselden we 06-nummers uit. Het voelde direct goed, leuk, vertrouwd. Wat ik met name heel lief van haar vond, was dat ze vrijwel direct aanbood om niet met Peter te gaan daten als ik daar teveel moeite mee zou hebben. Het vreemde was, dat ik er met haar minder moeite mee had dan wanneer Peter met andere vrouwen een date zou hebben. Ik zei tegen A. dat ik het prima vond dat ze met Peter ging daten; als hij niet met haar ging daten, dan zou hij dat wel met een andere vrouw gaan doen. Ik deed het voorkomen alsof ik er met haar minder moeite mee had omdat ik haar vertrouwde. De waarheid echter was dat ik haar, nadat ik haar een keer had gezien, verre van aantrekkelijk vond en in haar dus geen "gevaar" zag. Naar Peter toe echter liet A. een paar maal doorschemeren dat ze het idee had dat ik me wel tot haar aangetrokken voelde. Nou, fysiek in ieder geval niet, emotioneel juist weer wel. Ik vertelde haar zo af en toe wat me dwars zat, dat ik me zo jaloers voelde als Peter afsprak met een andere vrouw. En A. begreep me wel. Zei dat zij er ook moeite mee zou hebben als haar vriend zou afspreken met een andere vrouw. Ze zinspeelde diverse keren op een trio, ofwel met Peter ofwel met een andere, nieuwe, vriend van haar, maar tegelijkertijd voelde ze wel dat ik daar nog niet aan toe was. En eigenlijk wilde ze die nieuwe vriend ook niet met iemand delen. We kwamen zelfs tot de deal: op Peter na, daten we elkaars vriendjes niet.
Heel vervelend voor haar, werd haar man juist op het moment dat wij elkaar wat beter leerden kennen, ernstig ziek; hij werd zelfs opgenomen in het ziekenhuis. Ze had het daar erg moeilijk mee maar vond steun bij Peter. Met hem chatte en belde ze als ze er even behoefte aan had haar hart te luchten of haar ongerustheid te delen. Ze vond het heel fijn dat dat kon en zei blij te zijn met ons als haar nieuwe vrienden. Ze was sowieso heel positief over Peter. "Toffe vent, die vriend van jou!" Haar hoofd stond door de ziekte van haar man niet naar werken maar tijd om te daten had ze wel. Met haar nieuwe contact, maar ook 2x met mij. De eerste keer spraken we af in het restaurant van het bedrijf waar we werkten. We hebben gezellig zitten kletsen en elkaar foto's van onze chatvriendjes laten zien. Maar ook bespraken we meer vertrouwelijke dingen. De tweede keer spraken we af op een terrasje in de stad. Weer was het super gezellig en bespraken we vanalles. Bijvoorbeeld dat ik niet wilde dat Peter vanwege mij zou gaan stoppen met daten omdat ik vond dat ik hem daarin vrij moest laten. Maar... toch was er niet de diepgang waarop ik had gehoopt. Ik kon veel met haar bespreken, kreeg veel begrip ("meid toch... je weet, als er wat is, ik ben er voor je hoor!") maar echt mijn hart uitstorten, dat lukte me toch niet. Maar ja, ons contact was ook nog zo vers en ontwikkelde zich ook zo razendsnel, misschien zou dat nog wel komen...
Peter was blij met mijn contact met A. Enerzijds omdat hij wist dat ik het nodig had om met iemand te praten over de dingen die me overkwamen en de gevoelens die daar bij kwamen kijken. Aan de andere kant hoopte hij op termijn op een trio. Het leek hem super, een trio met A. en mij. Maar hij wilde er geen enkele druk op leggen. Hoewel hij er een paar keer op zinspeelde, wachtte hij rustig af tot ik er een keer klaar voor zou zijn. Ook A. zinspeelde, zoals gezegd, een paar keer op een trio. Maar ook zij had wel door: alleen een rustige benadering zou op den duur misschien success hebben.
Kortom, Peter en ik hadden er een leuke vriendin bij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten